عاشقانه من....
سلام دوستای گلم.
نماز و روزهاتون قبول و التماس دعا.
15 مرداد وقت بدنیا اومدن نی نی منه تو رو خداسر نمازاتون منو فراموش نکنید.
بعد از هشت سال سختی و تنهایی وزخم زبون شنیدن تمام امیدم به آغوش کشیدن پسر گلمه....
خیلی سخته فقط باحسرت آغوش مادری رو ببینه که داره عاشقانه با تازه مولودش حرف
میزنه و تو فقط میتونی آرزو کنی کاش.....
سه سال پیش وقتی سر خونریزی تو هفته37 پسر نازمو با کلی درد و اشک و ناله
توی اتاق عمل ازم جدا کردن آرزوی مرگ کردم.چون دیگه تحمل نگاههای سنگین
و پرمعناو پر از طعنه نزدیکترین کسانم رو نداشتم.
خدا بهم خیلی صبر داد به خودش توکل کردم این بار هم فقط و فقط به امید
مهربونی خدا تا اینجا رسیدم....
از فردا بیشتر مراقب باش
تقاص اشک های امشب من سنگین تر از تمام روزهایی است
که عاشقانه گریه کردم....
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی